CD INFORMATION   CD REVIEW by SMP

MICAH P. HINSON(US)
And the Red Empire Orchestra

1.

Come Home Quickly

2.

Tell Me It Ain't So

3.

When We Embraced

4.

I Keep Havin' These Dreams

5.

Throw The Stone

6.

Sunrise Over The Olympus Mons

7.

The Fire Came Up To My Knee

8.

You Will Find Me

9.

Wishing Well And The Willow Tree

10.

We Won't Have To Be Lonesome

11.

Dyin' Alone

Overbodig om te stellen dat Micah P. Hinson een markant personage is. Wanneer je de hoezen van zijn werk bekijkt en analyseert, en de juiste trefwoorden uit zijn biografie plukt dan weet je in een enkele oogopslag dat deze jongen een opmerkelijk en interessant artiest moet zijn, wellicht vol met complexiteiten en paradoxen die buiten de begrenzing vallen van de definitie: alledaags. Hij is geboren in Memphis Tennessee, afkomstig uit een streng religieus gezin.

Hij experimenteerde op jonge leeftijd met muziek, maar eveneens met drugs. Ondanks een verblijf in de gevangenis, afkicken van zijn verslaving, en een gedwongen faillissement zag deze jongen mogelijkheid om voor zijn 20ste naam te maken op de muziek scène van Abilene te Texas waar hij sinds zijn 4de levensjaar woonde. Sindsdien heeft hij al een aantal prachtige cd & ep’s gemaakt, waarvan Micah P. Hinson and the Red Empire Orchestra voorlopig de laatste is. Normaal gesproken komt er vanuit Amerika weinig diep- of kunstzinnigs op dit eenzame niveau. 80 procent van zijn bewoners lijken uitsluitend geobsedeerd door fastfood & geld (en vergeten een zinvollere bestemming te geven aan hun leeg bestaan) Micah P. gaat daar verder waar velen gestopt is. Hij wil zijn leegheid/gretigheid bevredigen door te tasten in het duistere, en weet deze obsessie om te buigen naar wonderschone gepassioneerde muziek. Muziek die voortkomt uit Micah’s primaire gedrevenheid, zijn durf om te leven, desnoods een confrontatie met een goddeloos bestaan. Dit is naakte Americana op zijn puurst.

Amerika is zijn eigen oppervlakkigheid zelf ook zat, meerderen proberen ervan te ontsnappen, denk bijvoorbeeld aan de donkere directheid van Quentin Tarantino’s films. Of denk ter illustratie aan de muziek van Johnny Cash (ergens las ik al “the Bastard Son of J.Cash”), Matt Bauer, Isobel Campbell en Mark Lanegan, Jeff Buckley, Nick Cave, Jim White en Tom Waits. Inderdaad grote namen, maar let op mijn woorden, zodra je jezelf openstelt voor Hinson’s wereld zal je aan den lijve ondervinden wat ik probeer te beschrijven. De veelzijdigheid aan invloeden worden op een perfecte wijze vertaald naar een eigenzinnige uiting die zijn weerga niet kent. Kortom: Weergaloos, uitzonderlijk, fenomenaal.

SMP

 

 

INFO ARTIST
website
my space
music samples
video
RECORD LABEL
FULL TIME HOBBY
website
DISTRIBUTION
PIAS
website